Inleiden bevalling | Alles dat je moet weten + ervaring

Inleiden bevalling is niet altijd nodig. Verreweg de meeste bevallingen beginnen spontaan ergens tussen de 37 en 42 weken zwangerschap. In sommige gevallen kan een gynaecoloog besluiten om over te gaan tot het inleiden van de bevalling. Daarom lees je in dit artikel alles wat je moet weten over het inleiden van de bevalling. Welke redenen kunnen er zijn om de bevalling in te leiden? En hoe gaat het inleiden van de bevalling in zijn werk?

Redenen om de bevalling in te leiden 

Een gynaecoloog kiest alleen voor het inleiden van de bevalling als hij of zij verwacht dat de baby het buiten de baarmoeder beter heeft dan daarbinnen. De volgende redenen kunnen aanleiding zijn om over te gaan tot het inleiden van de bevalling:

 

Complicaties 

Iedere zwangere hoopt op een ongecompliceerde zwangerschap. In sommige gevallen treden er helaas toch complicaties op tijdens de zwangerschap die aanleiding kunnen zijn om over te gaan tot het inleiden van de bevalling. Zo kan de groei van de baby achterblijven, de placenta kan aanzienlijk slechter gaan functioneren of je eigen gezondheid laat plotseling te wensen over. De gynaecoloog zal dit altijd met je bespreken.

 

Lees ook: Prenatale testen | Welke testen kun je laten doen?

 

Over tijd 

Een gezonde zwangerschap kan tot 42 weken duren. Het is maar een klein percentage zwangeren die precies op de uitgerekende datum bevallen. Wist je dat maar liefst 50% van de vrouwen bevalt ná de 40ste week? 2-5% van de vrouwen tikt de 42 weken zwangerschap aan. Mocht je over de 42 weken zwangerschap heen gaan dan wordt er gesproken over ‘serotiniteit’. Je bent dan volgens de boekjes “echt” te laat, wat een reden is om over te gaan tot het inleiden van de bevalling.

Als alles goed gaat is het verantwoord om tot 42 weken zwangerschap onder behandeling te blijven van de verloskundige. Je kunt vaak vanaf 41 weken zwangerschap, in samenspraak met de verloskundige, wel het een en ander proberen om de bevalling toch spontaan te laten beginnen. Denk hierbij aan het ‘strippen’ van de baarmoedermond. Meer informatie over het strippen vind je verderop in het artikel.

Bij 42 weken zwangerschap, of natuurlijk eerder als de situatie van jou en/of de baby verandert, wordt je overgedragen aan de gynaecoloog. Dan zal de bevalling, mits je hiermee akkoord gaat, worden ingeleid. Ik wil je wel op het hart drukken dat je hier zelf altijd het laatste woord in hebt, je bent tot niets verplicht.

 

Langdurig gebroken vliezen zonder weeën 

Het breken van de vliezen is vaak een teken dat de bevalling begonnen is. Toch kan het soms zo zijn dat de eerste weeën nog lang op zich laten wachten. Wanneer de vliezen langer dan 24 uur gebroken zijn wordt pas gesproken over langdurig gebroken vliezen. Mocht dit het geval zijn dan zul je ter controle naar het ziekenhuis worden gestuurd. De vliezen zijn namelijk een beschermende wand tussen de baby en bacteriën. Als de vliezen gebroken zijn is de bescherming weg en ontstaat er toch een kleine infectiekans. Let bij gebroken vliezen dan ook altijd goed op je lichaamstemperatuur. Stijgt deze naar 38.0 graden dan moet je direct je verloskundige waarschuwen. 

 

Lees ook: Persoonlijk | Oh jee, weer kraamzorg regelen…

 

Wat kun je verwachten? 

Nu je weet welke redenen er zouden kunnen zijn om een bevalling in te leiden is het tijd voor de volgende stap. Want wat kun je precies verwachten aan het einde van je zwangerschap? Natuurlijk is geen enkele situatie hetzelfde. Daarom behandel ik een aantal termen die je vroeg of laat tegen zou kunnen komen. Dan ben je in ieder geval goed op alles voorbereid.

 

Strippen 

Mocht je langer dan 40 weken zwanger zijn dan zal de verloskundige een inwendig onderzoek verrichten. Op deze manier kan ze beoordelen of je lichaam zich al aan het voorbereiden is op de bevalling. In overleg kan ze besluiten om je, indien mogelijk, te ‘strippen’. Het beleid verschilt wel van praktijk tot praktijk. Sommige verloskundigen wachten rustig af tot 41 weken zwangerschap voor er een poging tot strippen wordt gedaan. Maar wat houdt strippen nou precies in?

Aan het einde van de zwangerschap ligt de baby met het hoofdje vast in het bekken. Rondom het kindje zit het vruchtwater en de vliezen. Deze vliezen zitten weer vast aan de placenta en vastgeplakt aan de baarmoederwand en baarmoedermond. Als je al een beetje ontsluiting hebt kan de verloskundige tijdens het inwendige onderzoek met één of twee vingers de baarmoedermond ingaan en een vinger op het hoofdje van de baby leggen. Tussen het hoofdje en de vinger zitten de vliezen. Vervolgens probeert hij of zij om de vliezen, zonder ze te breken, los te woelen van de baarmoedermond.

Na het strippen heb je meer kans om te gaan bevallen omdat je lichaam als reactie op het strippen prostaglandines aan gaat maken. Dit hormoon zorgt ervoor dat je baarmoedermond rijpt. Hopelijk starten de weeën nu binnen 24 uur. Als dit niet het geval is, dan kan het strippen na twee dagen nogmaals herhaald worden.

 

Thuis breken van de vliezen

Tegenwoordig proberen sommige verloskundigen in het geval van over tijd lopen ook wel eens thuis de vliezen te breken om zo toch nog de bevalling spontaan op gang te laten komen. Vaak wordt dit pas geprobeerd op de dag voordat je ingeleid wordt. Wanneer je immers niet binnen 24 uur spontaan weeën krijgt moet je alsnog naar het ziekenhuis. Voorwaarde voor het thuis breken van de vliezen is wel dat de verloskundige er goed bij kan. Je zult dus een klein beetje ontsluiting moeten hebben.

 

Lees ook: Zwangerschapscursus | Welke zijn er allemaal?

 

Inleiden bevalling, de voorbereiding

Oké, het is definitief. De bevalling zal ingeleid worden. Daar kan meer bij komen kijken dan alleen het aanzetten van een infuus met oxytocine, het hormoon wat verantwoordelijk is voor het ontstaan van de weeën. Wat kun je verwachten?

 

CTG 

Of je nu over tijd loopt of geprimed moet worden, er zal van tevoren altijd een CTG (Cardio Toco Grafie) oftewel een hartfilmpje van de baby gemaakt worden. Ook tijdens het inleiden van de bevalling zit je vaak vast aan het CTG apparaat. Om de activiteit van je baby en je baarmoeder goed in de gaten te kunnen houden worden twee banden op je buik geplaatst die ieder een dop op hun plek houden. De ene dop registreert de harttonen van de baby en de andere of je al samentrekkingen in je baarmoeder hebt (harde buiken). Meestal duurt dit onderzoek ongeveer een half uur, tenzij je baby bijvoorbeeld slaapt. Het filmpje is dan niet goed te beoordelen.

 

Primen 

In sommige gevallen is het nodig om vóór het inleiden van de bevalling je baarmoedermond eerst een handje te helpen met het rijpen. Dit wordt ook wel primen genoemd. Door het primen krijg je na het ontstaan van de weeën makkelijker ontsluiting. Er zijn drie manieren om de baarmoedermond te laten rijpen:

 

Orale capsules 

Het kan zijn dat je capsules krijgt die je oraal (via je mond) in moet nemen. Deze capsules bevatten prostaglandines (hormonen) die de baarmoedermond laten rijpen en de bevalling op gang kunnen brengen. Via een inwendig onderzoek zal er iedere vier uur beoordeeld worden of er een nieuwe dosis moet worden ingenomen. Dit gebeurt maximaal drie keer per dag.

 

Vaginale capsules 

Het is ook mogelijk dat er vaginale capsules ingebracht worden. Deze bevatten dezelfde werkzame stof als de orale capsules. Na het inbrengen van de capsules moet je een uur op bed blijven liggen zodat ze er niet direct uitvallen. Tijdens dit uur zal je aangesloten zijn op het CTG apparaat om te kijken hoe het met de baby gaat en of er al harde buiken of weeën ontstaan. Na dit uur mag je in principe weer rondlopen. Iedere vier uur zal er beoordeeld worden of er nog een nieuwe dosis nodig is, met een maximum van vier keer per dag.

 

Vaginale gel 

Heb je in het verleden een keizersnede gehad dan wordt er voor het rijpen van de baarmoedermond vaak gekozen voor het inbrengen van een vaginale gel. In tegenstelling tot de orale en vaginale capsules wordt de vaginale gel maximaal twee keer per dag ingebracht.

 

Ballonkatheter 

Het rijpen van de baarmoedermond kan ook gebeuren door middel van een ballonkatheter. Dit gebeurt met eenzelfde soort katheter als waar de blaas mee geleegd kan worden. Tijdens een vaginaal onderzoek wordt dit dunne slangetje via de vagina in de baarmoedermond geschoven. Aan het einde van het slangetje zit een klein ballonnetje wat gevuld wordt met steriel water. Het slangetje prikkelt de baarmoeder om zelf prostaglandines aan te gaan maken die ervoor zorgen dat de baarmoedermond rijpt. Deze ballonkatheter mag maximaal drie dagen blijven zitten.

Valt de katheter eruit? Dan wordt er opnieuw een inwendig onderzoek gedaan om te beoordelen of er sprake is van ontsluiting. Wanneer je voldoende ontsluiting hebt zal men overgaan tot het inleiden van de bevalling, is er nog geen sprake van voldoende ontsluiting dan wordt er opnieuw een ballonkatheter ingebracht.

 

Veter

Soms wordt er voor het rijpen van de baarmoedermond ook gebruik gemaakt van een hormoonveter. Aan het einde van deze veter zit een tablet met hormonen die in de baarmoedermond wordt ingebracht. De hormonen zorgen ook in dit geval voor het rijpen van de baarmoedermond. Na twaalf uur wordt de veter verwijderd en zal er opnieuw beoordeeld worden of de baarmoedermond voldoende rijp is om de bevalling in te leiden.

 

Lees ook: Babyspeelgoed | Tips om veilig speelgoed te kiezen

 

Inleiden bevalling

De voorbereiding is achter de rug. Het daadwerkelijke inleiden van de bevalling kan nu eindelijk gaan beginnen. Hoe gaat het in zijn werk?

 

Infuus

De weeën worden opgewekt door het toedienen van het hormoon oxytocine. Daarom wordt er op het moment van opname vaak al een infuus aangelegd. Dat je aan het infuus ligt betekent overigens niet dat je op bed moet blijven liggen, al is dit natuurlijk afhankelijk van jouw persoonlijke situatie. Het voordeel van rond kunnen lopen is dat je de weeën op kunt vangen in een voor jou prettige houding. Dit geldt trouwens ook voor het persen. Laat de zwaartekracht je vooral helpen!

 

Vliezen breken 

Goed, inmiddels is je baarmoedermond gerijpt, heb je een infuus gekregen, doet je baby het nog altijd goed, dus is het tijd voor de volgende stap. De vliezen worden, mits ze nog in tact zijn, gebroken. Dit is compleet pijnloos, al kan het wel een beetje vreemd aanvoelen. De gynaecoloog zal met een soort haaknaald een gaatje in de vliezen proberen te maken waardoor het vruchtwater wegloopt. Hierdoor zakt het hoofdje van de baby tegen de baarmoedermond aan waardoor deze een beetje open gaat staan en de weeën makkelijker op gang kunnen komen.

 

Lees ook: Leuk kraamcadeau | De Baby Shower Glove

 

De nageboorte

Tijdens het inleiden van de bevalling lig je vaak continu aan het infuus (dat hoeft niet altijd zo te zijn, overleg dit even met jouw gynaecoloog), maar na de bevalling is het nog niet helemaal gedaan. Na de geboorte van de baby moet de placenta (nageboorte) nog geboren worden. Het infuus wordt dan vaak nog een standje hoger gezet om dat vlot te laten verlopen en het bloedverlies binnen de perken te houden.

 

Ontslag

Als de baby en jij verder gezond zijn én je geplast hebt mag je in principe naar huis. Er is dan geen reden om lang in het ziekenhuis te verblijven. Je kunt zelf je wensen aangeven over wanneer je weer naar huis wil. Afhankelijk van je kraamzorg is het soms namelijk ook mogelijk om bij thuiskomst begeleiding te krijgen, ook ‘s nachts. 

 

Lees ook:

5 tips om snel zwanger te worden

Column | Miskraam: mijn persoonlijke verhaal, onze missed abortion