Door de redactie. Iedere eerste vrijdag van maart is het Wereldgebedsdag. Maar wat houdt het eigenlijk in? Sta jij stil bij deze bijzondere dag? Geloof jij überhaupt in een groter geheel?
Wereldwijde samenkomst
Wist jij dat vrouwen die het christelijke geloof belijden op iedere eerste vrijdag van maart de handen tezamen vouwen en 24 uur lang neerzinken in gebed? Dit gebeurt wereldwijd, welgeteld in 173 landen, met als doel op de dag zelf het samen zijn en de hereniging te vieren. Mensen delen elkaars zorgen, luisteren naar elkaar en voelen zich op deze speciale dag solidair. Daarnaast wordt bestudeerd hoe taal en cultuur van invloed kunnen zijn op de uitleg van Bijbelse teksten en de toepassing daarvan.
Halfslachtige humanist
Ik ben zelf geen christen. Ik zie mezelf als een halfslachtige humanist. Dat wil zeggen dat ik geen geloof aanhang, maar een overtuiging heb in de mens zelf en het vermogen van de mens om zelf een zin aan zijn/haar leven te geven. Af en toe geloof ik wel in een alles bepalende God die stuurt en lief heeft. Ik ken genoeg christelijke vrouwen die positief in het leven staan en de christelijke waarden en normen uitdragen en daardoor van grote betekenis zijn voor hun medemens. Ze leven niet bekrompen en niet vanuit de letter van de Bijbel, maar juist vanuit een empathische inslag. Dat vind ik inspirerend en een voorbeeld voor mijn eigen leven.
Wereldgebedsdag: inspirerend of Urkse Biblebelt?
De Wereldgebedsdag, die dus iedere eerste vrijdag van maart plaatsvindt, vind ik ook een inspirerend initiatief. Vrouwen komen wereldwijd samen, delen hoop en zorg, vreugde en verdriet. Dat wil ik ook wel, maar dan niet in christelijk verband. Eigenlijk jammer, want wie zegt dat dit initiatief een gelijkenis vertoont met de Urkse Biblebelt. Een vriendin van mij bezoekt regelmatig Crossroads, een internationale kerk in Amsterdam, en ervaart dit als een zingevende ervaring die haar steunt in moeilijke tijden. Haar kennissen van de kerk zijn hoogopgeleid, en gelovig.
Respect voor geloofsvrijheid
Tegelijkertijd zie ik in de buurt van mijn woonplaats ook de klassieke christelijke gezinnen lopen met meer dan 4 kinderen, de meisjes gerokt en de jongens met een keurig witte blouse aan. De auto mag niet gewassen worden op zondag, waag het niet om verliefd te worden op iemand van hetzelfde geslacht en vooral: loop in de pas met je buren, want anders…. Hier krijg ik kippenvel van. Ik zie dogmatiek en geen openheid en vrijheid van geloof en dat laatste is voor mij belangrijk. Wat je wil geloven staat vooralsnog in Nederland vrij en dat is ook maar goed ook. Belangrijk is dat je met jouw geloof niet de manier van leven van je medemens bepaalt of inperkt. Dat blijft moeilijk, want waar begint jouw grens en houdt die van de ander op. Dat is nog steeds een grijs gebied.
Invulling Wereldgebedsdag
Elk jaar wordt de Wereldgebedsdag in een ander land gevierd en dit jaar is Zimbabwe uitverkoren. Uur na uur ontwaken andere volken en beginnen de vrouwen aan de gebeden. Het klinkt heel poëtisch. Nederland neemt sinds 1929 deel aan de Wereldgebedsdag die in 1919 het zogenaamde eerste licht zag. In Nederland wordt dit jaar de Wereldgebedsdag op meer dan 500 plaatsen gevierd. Het is een groot evenement en ik ben benieuwd naar de Nederlandse invulling.
Gezocht: deelnemer van de Wereldgebedsdag?
Op de website is meer informatie te vinden over de organisatie, maar helaas niet over de inhoud. In mijn beleving zou het een dag moeten zijn dat in het kader staat van vrouwenemancipatie binnen het geloof, de vluchtelingenproblematiek en andere actuele conflicten in de wereldproblematiek. Ik ben heel benieuwd. Zou iemand een tipje van de sluier kunnen oplichten en vertellen over deze bijzondere dag van wereldwijde vrouwelijke samenhorigheid?
Uitgelichte afbeelding: 123RF.com
what do you think?