Een tijdje terug zei het kind van een vriendin tegen mij: “Jij bent dik.” Ik moest even slikken, de raderen draaiden even op volle toeren en pas toen, net voor ik kortsluiting kreeg, reageerde ik.
Simpelweg gezegd heeft ieder kind ervoor gezorgd dat ik tien kilo zwaarder werd. Dus ja, ik kan er wel omheen draaien, maar ik ben wel dik ja. Maar dat iemand het ook recht in je gezicht zegt, ook al is diegene twee turven hoog, dat is toch wel even slikken.
Visite
Mijn vriendin en ik hebben elkaar leren kennen door onze kinderen die bij elkaar in de klas zitten. Het duurde niet lang dat zij en ik ook naar elkaar toe trokken. Regelmatig gaan we dan ook even een bakje koffie doen als de kinderen uit school komen. Kunnen die lekker samen spelen, en wij even (rustig?) bijkletsen. Het was tijdens een van onze feestelijke samenkomsten dat haar jongste mij aankeek en dus tegen mij zei: “Jij bent dik.” Maar hoe reageer je nou een beetje fatsoenlijk op zo’n opmerking? En dan het liefst zonder direct in een soort van primaire verdediging te schieten?
Mijn reactie
Natuurlijk was zijn moeder toen dit voorval plaatsvond net even niet in de buurt. Aan haar kon ik het dus niet overlaten. Gelukkig werkten mijn hersenen op volle toeren en vonden ze ook vrij snel de (voor mij) juiste reactie. Het kind in kwestie is vier jaar oud. Zijn empathische vermogen is dan ook nog volop in ontwikkeling. Pas bij een jaar of zes à zeven kunnen ze zich goed (beter) in een ander verplaatsen.
Dit wetende, in combinatie met zijn intonatie en lichaamshouding, zorgde ervoor dat ik wist dat hij de opmerking maakte uit een soort constatering van een feit. Ik wist dat hij er niet op uit was om mij te kwetsen. Mijn reactie was dus: “Ja, je hebt gelijk. Ik ben wel wat te dik ja.” Leuk? Nee, behoorlijk confronterend zelfs, maar wat moet je anders zeggen?
Mag de waarheid worden gezegd?
Gisteren las ik namelijk over eenzelfde soort voorval. Het grote verschil met mijn situatie is dat daar de moeder van het kind bij aanwezig was en dat die reageerde met: “Dat mag je niet zeggen, dat is niet aardig!” En ik merkte dat ik dat ergens een hele nare reactie vond.
Is het kwetsend om te horen dat iemand je dik vindt? Jazeker. Maar als je een maatje meer hebt dan weet je dat vaak zelf ook wel. Vind je het prima hoe je eruit? Dan is het prima toch. Vind je het lastig? Dan zal je er actief mee aan de slag moeten. Hoe dan ook, een kind zeggen dat het een feit niet mag vaststellen omdat iemand dan gekwetst zou kunnen raken, dat vind ik een beetje gek.
Hoe denk jij hierover? Heb jij al eens zo’n situatie meegemaakt? En hoe reageerde jij toen?
Lees ook
Uitgelichte afbeelding: 123rf.com
what do you think?