ADHD: ik ben anders dan anderen. En ik weet nu: dat is oké. Toen ik klein was leerde ik al snel dat ik anders ben dan anderen. Het is zo’n onbestemd gevoel waar je, zeker als kind zijnde, je vinger niet op kan leggen. Ik neem je mee in mijn verhaal, misschien heb je er iets aan.
ADHD expert
Als volwassen vrouw met ADHD die ook nog eens moeder is van twee zoons met (autisme en) ADHD heb ik behoorlijk wat ervaring met deze ‘stoornis’, dit ‘ziektebeeld’. Toch zal ik de laatste zijn die beweert expert te zijn op dit gebied. Ja, ik ben expert op het gebied van mijzelf en mijn zoons, maar ieder mens met autisme en ADHD is uniek. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander totaal niet. Daarom heb ik een hekel aan mensen die beweren ergens expert in te zijn. Want ben je dat in iedere situatie? Maar goed, ik heb zogezegd dus wel de nodige ervaring met autisme en ADHD en die wil ik na lang twijfelen toch graag met je delen. Mocht je er wat aan hebben dan is dat mooi meegenomen en als je er niks mee kan dan laat je het lekker links liggen, even goede vrienden.
ADHD: ik ben anders dan anderen
Geen idee of dit voor meer mensen met ADHD geldt, maar ik heb altijd het gevoel gehad anders dan anderen te zijn. Zo’n onbestemd gevoel waar je je vinger niet op kan leggen. Een klein stemmetje in je hoofd wat steeds fluistert: je bent anders, je zal er nooit bij horen. Zeker toen ik jong was probeerde ik het allemaal goed te doen (wat is dat eigenlijk?). Ik was, en ben nog steeds, een behoorlijk extravert persoon, het contact leggen met anderen gaat me prima af. Maar contact onderhouden, dat is een ander verhaal. Toen ik klein was probeerde ik ook echt wel om vriendjes en vriendinnetjes te maken, maar dat ging nooit lang goed. Waarom lukte dat anderen wel, maar mij niet? Het maakte dat ik me een vreemde eend in de bijt voelde. Ik ben altijd degene die ergens tegenaan wil trappen en tegendraads probeert te denken. Degene die dus out of the box denkt (waar veel mensen absoluut niet tegen kunnen) en door kan gaan tot het gaatje, waar anderen allang afgehaakt zijn. Want ADHD is echt niet alleen maar kommer en kwel hoor, absoluut niet zelfs.
Heel lang heb ik gedacht dat het door mijn persoonlijke situatie kwam. Zo woonde ik in een klein dorpje in Friesland, werd ik Nederlandstalig opgevoed en heeft mijn moeder een bipolaire stoornis. Niet echt een doorsnee gezinnetje, wel? Tot ik vorig jaar zélf de diagnose ADHD kreeg. Wat een emoties kwamen vrij zeg. En bovendien: ik voelde me niet alleen anders dan anderen, ik bén anders dan anderen. Een vreemd soort opluchting overviel me.
Medicatie
Na de diagnose volgde de vraag: wil je medicatie proberen om te kijken wat dat voor je doet? En hoewel ik dat ook erg spannend vond besloot ik de stap te maken. Want als het me op wat voor manier dan ook zou helpen, waarom zou ik het dan niet doen? Sinds ik gestart ben met medicatie voel ik me rustiger en ben ik minder ontvlambaar. Nog steeds kan ik overprikkeld raken, met alle gevolgen van dien, maar ook dit herken ik beter waardoor ik er eerder op in kan spelen. Wat niet altijd mogelijk is met kleine kinderen trouwens, maar de bewustwording helpt me al enorm.
En toen was er rust…
Het is al wat jaren geleden dat ik besloot dat ik me minder van de maatschappij wilde aantrekken, ik denk zelfs dat het al in mijn puberteit was. Ik kan toch niet aan alle verwachtingen voldoen, wordt toch al raar gevonden door anderen, waarom zou ik me dan in allerlei bochten gaan wringen om vooral die standaard maar te willen halen? De diagnose ADHD heeft me nog meer geholpen bij het accepteren dat het oké is zoals het is. Dat ik meer dan oké ben zoals ik ben. En deze gedachte zorgt voor rust.
Omdat er in de maatschappij vaak veel weerstand lijkt te zijn op diagnoses als autisme en ADHD en ik heel graag meer begrip zou willen kweken, neem ik je stap voor stap mee in mijn leven voor en na de diagnose ADHD. Hoe was het om als kind op te groeien zonder label? Zou een label me geholpen hebben? (JA!) Hoe gaat het met me sinds de diagnose en de start met medicatie? Het is een hele reis. Vond je dit artikel dan ook leuk om te lezen en wil je in de toekomst niks missen? Volg me dan op social media: Facebook, Twitter of Pinterest.
Lees ook
Uitgelichte afbeelding: 123rf.com
what do you think?