Een jaar Groningen, hoe bevalt het ons? - Achter de schermen - Gera Raakt
TOP
Een jaar Groningen, hoe bevalt het ons?
Behind the scenes

Een jaar Groningen, hoe bevalt het ons? – Achter de schermen

Ineens is het jaar alweer doormidden, en ook de langste dag is geweest. Met een kleine schok realiseer ik me dat het alweer bijna een jaar geleden is dat we verhuisd zijn! Tijd voor een update: hoe bevalt het ons in Groningen?

De verhuizing

Tja, net als alles pakten wij ook de verhuizing anders aan dan anderen dat waarschijnlijk zouden doen. Omdat we geen woning op hoefden te leveren konden we alles op ons gemak doen. Daarom namen we eerst alleen het hoognodige mee, zodat de spullen ons in de nieuwe woning niet in de weg zouden staan.

Eenmaal officieel verhuisd voelden man en ik pas hoe vreselijk moe we eigenlijk waren. Het voorgaande jaar had vreselijk veel van ons gevraagd en we liepen echt op onze laatste loodjes. Ik had een hoge bloeddruk en voelde me ook echt een schim van mezelf… We besloten eindelijk eens lief voor onszelf te zijn en ons de tijd te gunnen om te settelen op onze nieuwe plek.

Omgaan met de nieuwe situatie

Maar goed, ook dat ging niet zonder slag of stoot! Onze zoon met ADHD en autisme had logischerwijs moeite met de nieuwe situatie en kreeg een behoorlijke terugval. In het begin lagen we rollebollend in het achterhuis… Jeetje, waar waren we aan begonnen? Deden we wel goed aan deze enorme stap, ver weg van alles en iedereen? Het vertrouwde achterlatend?

Gelukkig waren we er zelf van overtuigd dat deze enorme stap de enige juiste was. Dat zorgde ervoor dat we het vol konden houden. We konden tegen onze zoon zeggen: echt, het voelt nu niet zo, maar het wordt beter! En gelukkig was dat ook zo. We konden langzaam maar sterker steeds meer genieten, dingen ondernemen en genieten van het prachtige Westerwolde. De rust keerde ook stukje bij beetje terug, de boosheid en onmacht van onze zoon werd ook steeds minder. Sterker nog, de maand december was voor ons de rustigste en fijnste die we in jaren hadden gehad. Dat voelde echt fantastisch!

Thuisonderwijs

Nog een belangrijke en enorme verandering is het feit dat we sinds onze verhuizing thuisonderwijs geven. Hoewel we in ons recht staan besloot de leerplichtambtenaar toch proces-verbaal op te maken… Wat een hoop stress heeft deze strijd opgeleverd zeg! Inmiddels heeft er een nagenoeg soortgelijke zaak gediend (dezelfde situatie en dezelfde levensovertuiging) waarin nota bene door de officier van justitie, na overleg met een collega, vrijspraak werd geëist.

Hoewel ik dus aan de ene kant denk: laat die dagvaarding maar komen! Denk ik aan de andere kant: kom maar door met die vrijstelling. Maar goed, we zijn dus nog steeds aan het wachten… En dit allemaal in het belang van de kinderen uiteraard (geloof me, hier is geen enkel kind (noch ouder) bij gebaat…).

Door het gedoe met de leerplichtambtenaar ben ik een tijdje ‘bevroren’. Ik had allerlei mooie ideeën over hoe ik het thuisonderwijs vorm wilde geven, maar ik kon er als het ware niet meer bij. Gelukkig heb ik me inmiddels weer weten te herpakken, maar hier kom ik graag op een later moment op terug.

Minder medicatie!

De belangrijkste en grootste verandering sinds de verhuizing is dat onze zoon, mijn man en ik medicatie aan het afbouwen zijn. Zo gebruiken mijn man en ik inmiddels een derde minder methylfenidaat retard. Mijn bloeddruk gaat ook de goede kant op, en hopelijk kan ik over een paar weken zonder de bloeddrukverlager.

Voor onze zoon wil ik graag een totale reset, kijken welke ‘klachten’ erover blijven en dan kijken welke medicatie er nodig is. Op dit moment is de Risperidon er helemaal af, en de Intuniv gehalveerd en het gaat (op een paar dingetjes na) heel erg goed!

We houden van Groningen!

Ook al gaat echt niet alles van een leien dakje, als je bovenstaande hebt gelezen kun je maar één conclusie trekken: de verhuizing naar Groningen heeft ons, op de leerplichtambtenaar na, heel veel goeds gebracht. We ervaren veel meer rust, hebben al veel mooie mensen mogen leren kennen en langzaam maar zeker wordt ook ons netwerk hier groter. Kortom, we houden van Groningen!

Vond je dit artikel leuk om te lezen en wil je in de toekomst niks meer missen? Volg me dan ook op FacebookTwitterInstagram of Pinterest!

Uitgelichte afbeelding: Pixabay.com

Gera Stockschen

Op GeraRaakt.nl deel ik mijn ervaringen met het (gezins)leven dat mede door ADHD en autisme af en toe erg interessant is. Ik kan moeilijk stilzitten en heb veel interesses die ik graag tot op de bodem uitzoek. In steekwoorden omschrijf je mij het beste als: boekenwurm, blogger en levensgenieter. Wil je meer weten? Ga dan even naar de pagina Over mij.

«

»

2 COMMENTS
  • Wat fijn Gera om te lezen hoeveel rustiger het vaarwater voor jullie wordt. Westerwolde is een mooie omgeving, met een hele rijke geschiedenis. En dat jullie de medicatie kunnen terugbrengen lijkt me een hele grote winst. Alle goeds!

    • Gera
      4 maanden ago
      AUTHOR

      Dank je wel. Ja, Westerwolde is zeker prachtig en er is ontzettend veel te zien en te beleven. Dat heeft ons ook positief verrast moet ik zeggen. We kenden de streek voor onze verhuizing helemaal niet zo goed…

what do you think?

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.