Het heeft eventjes geduurd, maar nu is dan toch eindelijk de vrijstelling 5b binnen! Om precies te zijn duurde het maar liefst veertien maanden, talloze gesprekken, een proces-verbaal en de investering van een flinke zak geld tot de officier van justitie overging tot het seponeren van de zaak.
De aanhouder wint
Toen we aan het avontuur thuisonderwijs begonnen wist ik dat het twee kanten op kon gaan, afhankelijk van de leerplichtambtenaar die we zouden treffen. De ene leerplichtambtenaar houdt zich prima aan de wet, kent de regels en geeft zonder veel gedoe de vrijstelling af. De andere leerplichtambtenaar ziet het als zijn levensmissie om alle kinderen naar school te sturen, dat je je beroept op een recht doet daar voor hem of haar niet zoveel aan af. En het moge duidelijk zijn dat onze leerplichtambtenaar tot de laatste categorie behoort…
Het grootste voordeel was wel dat ik me hier van tevoren goed op had voorbereid. Ik ken de leerplichtwet inmiddels beter dan menig leerplichtambtenaar en wist op tijd de juiste hulp in te roepen. Het heeft ervoor gezorgd dat ik in ons bleef geloven, vol bleef houden en niet wilde zwichten voor het onrecht dat ons werd aangedaan. Dat is iets waar ik nu heel erg trots op ben. Ik zal je nog even stapsgewijs meenemen in ons verhaal.
Thuisonderwijs
Al voor onze jongste zoon naar school moest verdiepte ik mij in het geven van thuisonderwijs. Ik zag hem gewoon niet naar school gaan, dat paste hem niet. Mijn man wilde er toen nog niet aan, want hoe pak je zoiets aan? En tja, naar school gaan ‘hoort’ nou eenmaal zo. Dus schreven we hem in, ook al wisten we dat inschrijving betekende dat we niet meer terug konden.
Helaas werden onze angsten al snel waarheid, wat uiteindelijk resulteerde in een thuiszitter. En passend onderwijs? Ik denk niet dat er nog iemand is die daarin gelooft… Als ouder heb je dan twee opties: met de armen over elkaar de overheid aankijken tot die het probleem wel even oplost óf het onderwijs zelf in de hand nemen. Natuurlijk kozen wij voor het laatste.
Verhuizen
En ja, voor een vrijstelling op basis van 5b, leerplichtwet na schoolinschrijving moet je wel een beetje creatief worden. Wilden we voor al onze kinderen voor een vrijstelling 5b in aanmerking komen dan moest er sprake zijn van een omstandigheid van prangende aard, zoals een verhuizing. Nu waren wij toch al druk op zoek naar een voor ons betaalbaar huis, mét grote tuin, dat we al snel in Groningen uitkwamen (en nee, niet het aardbevingsgebied). En toen werd 5b ineens een serieuze optie! Dus in juli 2023 dienden wij onze kennisgeving in.
En toen begon het…
De leerplichtambtenaar vond de enorme toename (invasie!) van vrijstelling 5b maar niks. Let wel, het ging in totaal maar om drie gezinnen met in totaal slechts zeven kinderen… Rigoureus werd alles afgewezen. De reden? Die waren vaag tot niet aanwezig. Sterker nog, ik werd in eerste instantie niet eens uitgenodigd voor een gesprek. Uiteindelijk vond dat pas plaats in januari. De uitnodiging ontving ik pas nadat we aangifte tegen de leerplichtambtenaar hadden gedaan…
Na het gesprek, waarin de leerplichtambtenaar deed alsof ik de vrijstelling zou ontvangen, volgde tot mijn grote verbazing toch een afwijzing. Tegelijkertijd werd medegedeeld dat er proces-verbaal opgemaakt zou worden als we de kinderen niet zouden inschrijven. Nou, dat inschrijven gebeurde dus niet en ik ontving een proces-verbaal. Laat maar komen dan…
Eind mei werd het eerste gezin vrijgesproken (door de officier zelf geëist), wat mij natuurlijk een enorme boost gaf. Zie je wel! Aangezien onze zaak veel overlapping had, zag ik het inmiddels allemaal een stuk positiever in. Toen ik de datum van onze rechtszaak ontving (9 september) werd ik toch weer een beetje nijdig. Potverdorie, er ligt nagenoeg een uitspraak in nagenoeg eenzelfde zaak, waarom moet ik dan toch naar de rechter?! Dus vroeg ik onze advocaat contact te leggen met de officier van justitie.
Afgelopen woensdag was het dan zover en zou er een telefonisch overleg plaatsvinden. Wat meehielp is dat de vrijdag ervoor ook het andere gezin vrijgesproken was (wederom door de officier geëist). De officier vroeg zich hardop af waar we in Nederland mee bezig zijn en besloot de zaak te seponeren. Hoera! Dat niet alleen, donderdagmiddag kreeg ik ook al bericht van de leerplichtambtenaar dat hij de papieren in orde gaat maken. Alles staat nu zwart op wit en dat geeft zoveel rust, ik kan het gewoon niet omschrijven…
Het onrecht doet nog steeds pijn
Dat gezegd hebbende, het onrecht wat ons is aangedaan doet pijn. Het maakt me tegelijkertijd ook angstig. Blijkbaar ben je zo afhankelijk van de persoon die je in dit soort situaties treft, terwijl dat natuurlijk absoluut niet aan de orde zou mogen zijn. De wet is hierin toch best duidelijk volgens mij… En dat in een tijd dat steeds meer mensen steeds minder vertrouwen hebben in de overheid en zichzelf zelfs soeverein verklaren…
Wat ik ook niet zo goed begrijp is dat het Openbaar Ministerie een proces-verbaal beoordeelt, vaststelt dat er overgegaan wordt tot vervolging (op grond van wat?) en de officier van justitie pas kort voor de zitting de zaak inhoudelijk bekijkt. Dat heeft in alle drie de zaken tot vrijspraak en sepot geleid. Ik vind deze gang van zaken dus maar vreemd. Maar goed, hoewel alles echt nog wel een plekje moet krijgen, kunnen we eindelijk weer verder vooruit kijken! Nu gaat ons nieuwe leven pas echt beginnen.
Vond je dit artikel leuk om te lezen en wil je in de toekomst niks meer missen? Volg me dan ook op Facebook, Twitter, Instagram of Pinterest!
Uitgelichte afbeelding: 123rf.com
what do you think?