Het lijkt de laatste tijd meer en meer een trend te worden op social media: je negatief uitlaten over het ouderschap. En natuurlijk weet ik als moeder van bijna vier als geen ander dat het ouderschap echt niet alleen maar over rozen gaat, maar is al die negativiteit over het ouderschap nou echt nodig?
Roze wolk
Nog maar een paar weken en dan wordt ons vierde kindje geboren. En hoewel dat natuurlijk altijd weer een spannende en drukke periode is, kijk ik er tegelijkertijd ook enorm naar uit. Natuurlijk volg ik, net als zoveel moeders, een aantal blogs en online magazines die over het ouderschap gaan. Alleen lijkt het op social media wel alsof de negativiteit over het ouderschap de laatste tijd alleen maar toeneemt… En eigenlijk stemt dat me best wel treurig.
Social media
Oké, ik heb een guilty pleasure. Nope, geen Temptation Island of iets dergelijks voor mij. Nee, mijn guilty pleasure speelt zich vooral online af. Wanneer ik door mijn tijdlijn op Facebook scroll dan lees ik negen van de tien keer alleen de kop van een blog of nieuwsbericht om daarna meteen door te scrollen naar de comments onder het bericht. Waarom? Omdat ik de reacties vaak vele malen interessanter vind dan het hele bericht an sich.
Maatschappelijke normen
Wat me vooral aan die comments opvalt is dat veel vrouwen (let op, niet allemaal!) willen voldoen aan de normen die door de maatschappij worden opgelegd. Man, man, man, ik word al doodmoe bij het idee. Ik zei het al eerder: die enorme druk trekt gewoon echt niemand. Je kunt nu eenmaal niet de perfecte huisvrouw/moeder/minnares/mantelzorger/sporter/en ga zo nog maar even door zijn. Het leven draait nu eenmaal om keuzes. Wanneer je het ene kiest, zul je het andere los moeten laten, so be it. Leuk? Niet altijd nee, maar je kunt in het leven nu eenmaal niet alles hebben. Het wordt echt de hoogste tijd dat dat eens goed door begint te dringen in de maatschappij. Grote kans dat het aantal burn-outs dan eindelijk ook eens begint af te nemen.
Lees ook: Vloeken in de kerk | Ik ben een trotse thuisblijfmoeder!
Ouderschap
Goed, laat ik nu eens die maatschappelijke normen naar het ouderschap vertalen: je baby ‘moet’ zo snel mogelijk doorslapen, natuurlijk in zijn eigen bed/kamertje, uitmuntend presteren op de crèche/school, uitblinken in een sport, goed luisteren en vooral geen vragen stellen en ook hier kun je zo nog wel even doorgaan. Tjonge, ik voel me al overspannen bij alleen het idee al dat ik dat allemaal zou moeten, hoe zal een kind zich dan voelen?
Lees ook: Schoolstress | Waarom ik geen pushende ouder ben
Blij zijn met wat je wél hebt
Leert een kind nog wel blij te zijn met wat het wél heeft? Dat het gras bij de buren nu eenmaal altijd groener zal lijken dan bij jezelf en dat echt ieder huisje nou eenmaal zijn kruisje heeft, ook al zie je die niet altijd meteen? Of is de curlingouder nat geworden en explosief vermenigvuldigd? Laten we ze dan vooral geen eten geven na 00.00 uur…
Eigenlijk ben ik op dit moment vooral benieuwd welk effect al die negativiteit over het ouderschap heeft op de generatie die nu opgroeit. Want vergeet niet dat onze kinderen, vroeg of laat, ook het wereldwijde web af gaan struinen om informatie te verzamelen over het ouderschap. Stel jezelf daarom vooral de vraag: welk beeld over het ouderschap zou jij ze mee willen geven?
Afbeelding Gelukkig gezin op de vloer: VGstockstudio – Shutterstock
what do you think?